Op deze pagina behandelen we de verschillende manieren waarop je in het Engels een vraag kunt stellen. Natuurlijk bespreken we ook de question tags, maar heb je al eens gehoord van reply questions? Zo direct wel!
Questions in English
Engelse vraagzinnen kunnen op drie manieren beginnen: met een vragend voornaamwoord, met het werkwoord to be of met een hulpwerkwoord.
1 Een vraag begint met een vragend voornaamwoord.
Who said that?
Whose silly pants are these?
What on earth are you doing?
Which jacket do you mean?
Where do you think you're going?
When did you go to Paris?
Why on earth did you go there?
How did you find out?
Whose silly pants are these?
What on earth are you doing?
Which jacket do you mean?
Where do you think you're going?
When did you go to Paris?
Why on earth did you go there?
How did you find out?
2 Of een vraag begint met een vorm van het werkwoord to be.
In dat geval is de tijd altijd de Simple Present of Simple Past.
Am I the only one here, or what?
Is he completely daft?
Are you mad?
Was there anyone you fancied?
Were there any nice girls?
Is he completely daft?
Are you mad?
Was there anyone you fancied?
Were there any nice girls?
3 Of een vraag begint met een hulpwerkwoord.
Are you coming tomorrow?
Have you ever been to Ibiza?
Does he really fancy her?
Shall I have a look?
Can I crash at your place tonight?
May I bring my cats?
Have you ever been to Ibiza?
Does he really fancy her?
Shall I have a look?
Can I crash at your place tonight?
May I bring my cats?
4 Een groot verschil met het Nederlands is dat je in het Engels een vragende zin niet kunt laten beginnen met gewone werkwoorden. Je gebruikt in die gevallen het hulpwerkwoord to do.
Heeft hij een vriendinnetje? » Does he have a girlfriend?
Gaan we nog naar Peter? » Do we still go to Peter's?
Zag je wat hij deed? » Did you see what he did?
Gaan we nog naar Peter? » Do we still go to Peter's?
Zag je wat hij deed? » Did you see what he did?
Reply Questions
Vaak wordt tijdens gesproken Engels op elkaar gereageerd met korte vragen die bestaan uit een hulpwerkwoord en een persoonlijk voornaamwoord.
Did you?
Have you?
Does he?
Have you?
Does he?
Dit zijn geen echte vragen, maar ze worden gebruikt om belangstelling te tonen. Of bezorgdheid, verbazing, woede, of zelfs ongeïnteresseerdheid, afhankelijk van de intonatie. Meestal worden ze echter gewoon gebruikt om aan te geven dat je luistert.
1Je gebruikt het zelfde hulpwerkwoord als in de zin waarop je een reactie geeft.
I 've been here before. » Have you?
Sally did see Nigel last night. » Did she?
John does like her a lot. » Oh, does he?
Sally did see Nigel last night. » Did she?
John does like her a lot. » Oh, does he?
Als er geen hulpwerkwoord gebruikt wordt, gebruik je een vorm van to do.
I had a great holiday in Greece. » Did you?
2 Je kunt een bevestigende zin met een ontkennende reply question beantwoorden. Op die manier geef je aan dat je het er heel erg mee eens bent.
It was a great gig. » Wasn't it just!
He's grown quite a belly. » Hasn't he!
He's grown quite a belly. » Hasn't he!
Reply questions lijken veel op de questions tags. Het enige verschil is dat de reply questions door de luisteraar worden gebruikt en de question tags door de spreker zelf.
Questions in Spoken English
In gesproken Engels worden vragen vaak gemaakt met de zelfde woordvolgorde als gewone zinnen, maar met een intonatie die omhoog gaat. Het wordt gebruikt als:
1 we iets bevestigd willen hebben wat we eigenlijk al weten
That's your new girlfriend?
2 bij verbazing
THAT's your new girlfriend?
3 als reactie op iets dat gezegd wordt
Got a new girlfriend?
Question Tags
Een question tag bestaat uit een hulpwerkwoord en een persoonlijk voornaamwoord. Het wordt gebruikt aan het einde van een zin en betekent zoveel als: 'toch?'.
1Bij een question tag gebruik je hetzelfde hulpwerkwoord als in de zin. Als er geen hulpwerkwoord gebruikt wordt, gebruik je een vorm van to do.
You're Andy's brother, aren't you?
He can sing, can't he?
You lost, didn't you?
He can sing, can't he?
You lost, didn't you?
2 Intonatie speelt een belangrijke rol bij tags. Als de intonatie naar beneden gaat is het gewoon een aanvulling op de zin. Maar als de intonatie omhoog gaat is het een echte vraag en wordt een antwoord verwacht.
So she doesn't like wine, does she.\ (geen echte vraag)
She does like wine, doesn't she?/ (wel een echte vraag)
She does like wine, doesn't she?/ (wel een echte vraag)
3 Als de zin bevestigend is, is de tag meestal ontkennend, en andersom.
She likes wine, doesn't she?
She doesn't like wine, does she?
She doesn't like wine, does she?
Maar dat hoeft niet altijd. Als je vindt dat wat een ander zegt niet klopt, kun je ook gelijke tags gebruiken.
So you think you're funny, do you?
3 Vaak stellen Engelsen een vraag door te beginnen met een ontkennende zin gevolgd door een bevestigende tag.
This isn't the last bus, is it?
You couldn't lend me a fiver, could you?
You haven't seen her, have you?
You couldn't lend me a fiver, could you?
You haven't seen her, have you?
5 Won't als tag wordt gebruikt bij een verzoek.
Will, would, can, can't en could worden gebruikt om mensen te zeggen dat ze iets moeten doen. Would en could zijn daarbij wat vriendelijker dan will en can.
Do sit down, won't you?
Give us a hand, will you?
Open the window, would you?
Move this, can you?
Hold the door, could you?
Give us a hand, will you?
Open the window, would you?
Move this, can you?
Hold the door, could you?
6 In gesproken Engels is de tag na I am altijd aren't I en niet am I not.
In plaats van isn't it hoor je ook vaak ain't it. En als je heel erg met een Londens accent wilt paten: innit.
I'm right, aren't I?
It's right, ain't it?
It's right, innit
It's right, ain't it?
It's right, innit